Uwaga!


Wszystkie teksty zawarte na blogu Aleksandrowe myśli, chronione są prawem autorskim [na mocy: Dz.U.1994 nr24 poz.83, Ustawa z dnia 4 lutego 1994r o prawie autorskim i prawach pokrewnych]. Kopiowanie treści, choćby fragmentów oraz wykorzystywanie ich w innych serwisach internetowych, na blogach itp itd wymaga pisemnej zgody autorki bloga.

Translate

Łączna liczba wyświetleń

Październikowe pokusy :)




Horyzont umysłu, Thomas Arnold, Wydawnictwo Vectra
Znany prawnik i jego żona trafiają do szpitala po poważnym wypadku samochodowym. Następnego dnia kobieta zaczyna się dziwnie zachowywać – jest przekonana, że kogoś potrąciła. Z kolei świadkowie zdarzenia są pewni, że Culberthowie uderzyli w zwierzę. Potwierdzają to oględziny samochodu, podczas których technicy nie znajdują śladów krwi należących do człowieka. Szybko wychodzi na jaw, że Alice Culberth leczyła się psychiatrycznie w prywatnej klinice z powodu tragicznego wydarzenia sprzed trzech lat. Detektyw David Ross z wydziału zabójstw w Cleveland próbuje skontaktować się z jej terapeutą, jednak ten nie odbiera telefonów. Sprawa szybko nabiera rozpędu, gdy dwa dni później, w tym samym rejonie, w którym doszło do wypadku, przypadkowy chłopak natrafia na zwłoki młodej kobiety. Policja odkrywa związek pomiędzy Alice Culberth a ofiarą. Związek, który rzuca na śledztwo zupełnie nowe światło. 


Odroczone nadzieje, Aneta Krasińska, Videograf

Aldona ma poczucie przegranej. Odrzucona przed laty przez rodzinę, zawiedziona przez mężczyznę, którego pokochała, postanawia skupić się na pracy. Kariera zawodowa pozwala jej zagłuszyć samotność i osiągnąć niezależność materialną. Kiedy dawny związek ponownie ożywa, Aldona z optymizmem patrzy w przyszłość. Względną stabilizację zakłócają problemy zdrowotne rodziców. Targana emocjami kobieta stawia na szali swoje życie zawodowe, potrzeby i uczucia, by sprostać karkołomnemu zadaniu, jakim jest opieka nad chorą na alzheimera matką. W zderzeniu z tą straszną chorobą musi przewartościować dotychczasowy sposób myślenia. Nieoczekiwane komplikacje zdrowotne matki uruchamiają lawinę skrajnych emocji i uświadamia jej pustkę, w jakiej się znalazła. Kobieta zaczyna prowadzić blog, który staje się dla niej rodzajem psychoterapii i rozrachunkiem z przeszłością. Na szczęście dla niej za drzwiami już czeka przyszłość...


Dziewczyny z Solidarności, Anna Herbich, Znak

Nowa książka Anny Herbich, autorki bestsellerów: "Dziewczyny z Powstania" i "Dziewczyny z Syberii".

Mówili im: "Kobiety, nie przeszkadzajcie nam, to my walczymy o Polskę!" Nie posłuchały. Dla wolności gotowe były zaryzykować wszystko.

Janina miała 50 lat, gdy została pobita przez ZOMO na demonstracji. Do szpitala trafiła z siedemnastoma szwami na głowie. Za domową drukarnię aresztowali ją dwa razy. Izabella zostawiła w domu dwójkę maleńkich dzieci. Mimo więzienia nie ugięła się. Zbuntowała całe miasto. Joanna w oknie celi wywiesiła biały ręcznik, na którym napisała czerwoną szminką Solidarność. Straszyli: jeśli się nie zamkniesz, zamkniemy ci syna. Siedemnastolatek został najmłodszym więźniem stanu wojennego. Należały do legendarnej Solidarności i chciały lepszej Polski dla swoich dzieci. Czasem walczyły ramię w ramię z mężczyznami, a czasem wbrew nim. Produkowały i kolportowały "bibułę", strajkowały, chodziły na demonstracje. Wyrzucano je z pracy, podsłuchiwano, bito i aresztowano. Grożono im odebraniem dzieci. Często zostawały bez środków do życia, musiały liczyć na pomoc innych.

To prawdziwe historie naszych mam i babć. Czy zdobylibyśmy się na podobną odwagę?

Anna Herbich przywraca pamięć o kobietach, bez których rewolucja Solidarności nie mogła się udać. Oddaje głos bohaterkom, które zbyt długo pozostawały w cieniu wielkiej historii.


PAX, Sara Pennypacker, IUVI

"Pax" to wzruszająca i ponadczasowa opowieść o chłopcu i jego lisie (lub lisie i jego chłopcu), o stracie i miłości, dzikiej naturze i wolności oraz wojnie. Dynamiczna akcja, głębokie emocje i uniwersalne tematy czynią z tej książki nowoczesną klasykę na miarę Małego Księcia.

Odkąd Peter uratował osieroconego liska, on i Pax byli nierozłączni. Pewnego dnia dzieje się jednak coś, czego Peter nigdy by się nie spodziewał: jego ojciec idzie do wojska i chłopiec musi się przeprowadzić do dziadka, którego słabo zna i raczej nie lubi (z wzajemnością) – a lisa wypuścić do lasu. Jednak już pierwszej nocy Peter wymyka się z domu dziadka i wyrusza do swojego, oddalonego o 500 kilometrów, gdzie ma nadzieję zastać Paxa. Lis w tym czasie musi się nauczyć, jak przetrwać w dzikim lesie, i na nowo odkryć świat ludzi i zwierząt. Nigdy jednak nie traci nadziei, że jego chłopiec po niego wróci. Czy dwunastolatek dotrze sam do domu? I czy odnajdzie tam Paxa?

Sara Pennypacker oddaje w nasze ręce pięknie napisaną, wprost urzekającą opowieść o dorastaniu i najistotniejszych prawdach, które decydują o tym, kim jesteśmy.


Wszystko co mam, Katie Marsh, Prószyński i s- ka

Pięć i pół roku po ślubie Hanna zamierza wreszcie oświadczyć mężowi, że odchodzi. Tymczasem zastaje go leżącego na podłodze w sypialni, sparaliżowanego. Przeszedł udar.
To dla niej szok. Tom ma przecież zaledwie 32 lata. Teraz Hanna musi odłożyć wszystkie plany, by zająć się mężem. Tom nie może chodzić, samodzielnie przygotować sobie posiłku ani pracować. Długa rehabilitacja oznacza jednak, że ma mnóstwo czasu, by na nowo przyjrzeć się swojemu życiu. To zaś prowadzi go do jednego wniosku: będzie próbował ocalić swoje małżeństwo. Hanna jest miłością jego życia.
Czy Tom jednak zdoła stać się tym samym mężczyzną, który niegdyś zauroczył Hannę? Czy Hanna zdoła zrezygnować ze swoich planów i nowego życia, by na nowo zakochać się w Tomie?


Płomienna siedemnastka, Janet Evanovich, Fabryka Słów

Nie ma dymu bez ognia, a nikt nie wie tego lepiej niż łowczyni nagród z New Jersey Stephanie Plum. Na pustej parceli budowlanej Vincenta Pluma porzucane są martwe ciała. Nikt nie wie, kim jest zabójca i jaki jest klucz wyboru ofiar. Oczywiste jest natomiast, że nazwisko Stephanie jest na liście zabójcy i to, że mało jest czasu na jego znalezienie. Na dodatek w Trenton pojawia się była gwiazda piłki nożnej z czasów licealnych Stephanie. Czy jej rozterki sercowe mają szansę się zakończyć? Cała rodzina bowiem dąży do tego, aby trzydziestolatka w końcu sie ustatkowała. Gdy na dodatek babcia Joe Morellego spojrzy na Stephanie "urocznym okiem", będzie to znak, że nadszedł czas, aby uciec z miasta. Morderca czający się za rogiem, garść gorących mężczyzn, a także zlecenie schwytania tańczącego niedźwiedzia i emerytowanego wampira wygląda na to, że życie Stephanie pójdzie z dymem.


Wybierzecie coś dla siebie?
Czytaj dalej...

Kilka pytań do... Moniki Błądek + wyniki konkursu


fot. Elżbieta Oracz
Jagoda

1. Wszystko ma swój początek. Jak wyglądały Pani początki z pisaniem? Skąd pomysł na książkę?
Pierwszymi tekstami zapełniałam kartki w zeszytach i stukałam na starej maszynie do pisania. Ale nie wystarczyło mi cierpliwości, żeby skończyć choćby jedną historię, poza szkolnymi wypracowaniami. 

Pomysł na „Glorię”? Najpierw zamierzałam napisać lekką powieść dla młodzieży. Jednak wydarzenia w kraju naszego sąsiada miały na mnie zbyt duży wpływ, żeby nie pozostawiła ich śladu w tekście.

2. Wiadomym jest, że pisarz zdany jest na opinie czytelników. Oprócz tych pozytywnych trafiają się czasem negatywne. A jak Pani radzi sobie z krytyką?

Bardzo uważnie czytam konkretne uwagi dotyczące warsztatu, nad którym cały czas pracuję. Uważam też, że każdy czytelnik jest indywidualnością, dlatego liczę się z tym, że odbiór moich powieści będzie różny. Indywidualność autora i oceniającego niekoniecznie muszą się spotkać. Negatywne opinie jestem w stanie zaakceptować, ale już wyciąganie na ich podstawie wniosków przez osoby, które nie czytały powieści, w moim odczuciu jest krzywdzące. Bo może powieść akurat by im się spodobała?

3. "Wycisza się, szyjąc stroje historyczne i czytając." Zaciekawiły mnie te stroje historyczne :) stroje z jakiej epoki lubi Pani najbardziej szyć? Skąd pomysł na szycie właśnie takich strojów? Czy mają one dla Pani jakieś szczególne znaczenie?

Stroje z późnego średniowiecza, czasów dam i ich rycerzy. A skąd pomysł? Chciałam walczyć na turniejach rycerskich, a żeby aktywnie uczestniczyć w imprezie rekonstrukcyjnej, potrzebny jest strój historyczny. Nie miałam w domu maszyny do szycia i zaczęłam szyć stroje ręcznie. Wymaga to sporo cierpliwości, ale wbrew pozorom końcowy efekt jest lepszy, niż gdy stroje historyczne są uszyte i wykończone maszynowo. No i przecież w czasach średniowiecza jeszcze nie wynaleziono maszyny do szycia.
Szczególne znaczenie? Wystąpienie na imprezie rekonstrukcyjnej w uszytych przez siebie gieźle, sukni, nogawicach, płaszczu, kapturze, jace rycerskiej daje dużą satysfakcję. Szamil, bohater mojej powieść „Szary”, też sam ręcznie sobie szyje strój, bo nie stać go na kupienie gotowego ubrania. Uważa szycie za babskie zajęcie, ale się przełamuje. Przekonuje go postawa kolegów, którzy interesują się rekonstrukcją historyczną. Chce też pomóc ośmioletniej Klaudii, nie radzącej sobie z igłą i nicią. 


Wero Nika 
 
4. Inspirowała się Pani czymś/kimś pisząc książkę "Gloria"? Skąd wziął się Pani pomysł? Skąd w ogóle bierze Pani pomysły na pisanie? Posiada Pani jakiś swój własny autorytet?

Może zabrzmi to banalnie, ale z życia. Interesuję się też historią i aktualnymi wydarzeniami. Czytam literaturę faktu. Interesują mnie szczególnie wspomnienia ludzi, którym przyszło przetrwać najgorsze.
Własny autorytet? Podrzucam teksty innym autorom, których cenię, z prośbą o uwagi. Bardzo pomógł mi Romek Pawlak, piszący między innymi dla dzieci i młodzieży. 

5.Powieści dystopijne stają się coraz bardziej popularne i częściej przez nas-młodych ludzi- czytane. 
"Gloria"- kolejna książka, w której silna, młoda, główna bohaterka pod wpływem różnych komplikacji, zwrotów akcji staje się ważną postacią, mającą ogromny wpływ na historię późniejszych wydarzeń. Uważa Pani, że młodzież w dzisiejszym świecie jest zdolna do takich heroicznych postaw jak w książkach? Czy to tylko fantazje autorów? A może kryje się w tym coś więcej?

Myślę, że młodzież w dzisiejszym świecie nie różni się od tej sprzed kilkudziesięciu czy stu lat. Kiedy przeczytałam to pytanie, od razu pomyślałam o filmie „Czas apokalipsy” Francisa Forda Coppoli, w którym bohater zaciąga się do armii. A dlaczego? Bo to młodzi ludzie są najbardziej zdolni do heroicznych postaw. Bardziej bezkompromisowi. Za starszymi stoi większe doświadczenie życiowe, dlatego są też ostrożniejsi. Wiedzą, co niesie ze sobą wojna. Jednak na pierwszą linię frontu trafiają zarówno jedni, jak i drudzy. Dlatego nie przedstawiłam Glorii tylko w grupie rówieśników. Dziewczyna chce mieć wpływ na wydarzenia, nie chce stać z boku. Trenuje sztuki walki, ale jest tylko siedemnastolatką, którą chronią starsi koledzy i rodzina. Imponują jej umiejętności oraz siła Asłana i Igora. Bardzo chce im dorównać. Chce, żeby traktowali ją jak partnerkę. Popełnia jednak błędy, jak każdy z nas. A czy potrafi się na nich uczyć? Wyciągać wnioski? Gloria nie może pogodzić się z tym, że chroniąc ją, dorośli nie mówią jej wszystkiego. Na własną rękę usiłuje poznać prawdę, podejmując przy tym złe decyzje.   

6.Gdyby się Pani dowiedziała, że ktoś chce zekranizować pańską książkę, jakbyś zareagowała? Czułaby Pani zaskoczenie, radość, może oburzenie? Co byłoby dla Pani w ekranizacji najważniejsze?

Najpierw byłoby zaskoczenie i radość, ale zaraz potem zaczęłabym myśleć nad scenariuszem, bo jestem człowiekiem czynu ☺. Chciałabym, aby ekranizacja nie odbiegała od treści powieści. Ale mam też świadomość, że taka produkcja rządzi się swoimi prawami. Oglądałam ostatnio kilka filmów dla młodzieży, które bardzo różniły się od książki. Na korzyść… książki.  


Gabriela 

7. Pełno jest różnych pytań, które mogłabym zadać, ale najbardziej ciekawi mnie to, jako książkoholika, który autor jest Pani ulubionym? Potrafi Pani wybrać jego/jej najlepszą książkę?

Czytam powieści pisane w różnych konwencjach i w każdej znajduję ciekawych autorów. Ale chyba najbliższy jest mi Paolo Bacigalupi i jego „Zatopione miasta”. Bacigalupi pisze o brutalnym świecie przyszłości, w którym dużą część lądu zalała woda, a uprzywilejowani bronią dostępu do swoich enklaw. Poza nimi postrach sieją różne bojówki. Ich przywódcy zmuszają do walki dzieci. Poddane presji grupy stają się jak one okrutne jak ich starsi członkowie. Jest to fantastyka, ale przerażająco realna, bo tak się dzieje na przykład w Afryce. „Zatopione miasta” prawie nie zostały zauważone w Polsce. Mimo że powieść została napisana dla młodzieży, sięgnęli po nią głównie dorośli, czytelnicy pisarza. Lubię wyszukiwać takie pozycje. Zachęcam do sięgnięcia po powieści, które niekoniecznie ukazują się na listach bestsellerów. Mogą mieć one różny odbiór, ale czy schodzenie z głównej ścieżki nie jest rozwijające?   

8. Po przeczytaniu opisu Pani książki, na usta wpełzły mi słowa, w ich pozytywnym znaczeniu, szaleństwo i totalna wariacja. Skąd tak niekonwencjonalny pomysł i zaczerpnięte inspiracje?

Nie lubię zamykać się w jednym gatunku, konwencji. Przed „Glorią” pracowałam nad powieścią fantasy i napisałam grubą space operę, dlatego ciężko było mi utrzymać na wodzach wyobraźnię. Dopiero „Szary” mnie do tego zmusił. To już czysta gatunkowo współczesna powieść obyczajowa dla młodzieży, jej głównym bohaterem jest trzynastoletni chłopiec.
A „Gloria”… Jest wprowadzeniem do cyklu i najlepiej tak ją odbierać. Mogę zdradzić, że druga część prowadzi czytelnika do zniszczonego Kijowa, a potem w inne miejsca, znajdujące się nie tylko w Europie.


Zuzanna Jeziorska 

9. "Gloria" oznacza również chwałę. Co w Pani życiu/dorobku jest największym powodem do dumy/chwały?

Myślę, że prawdziwa chwała jeszcze przede mną ☺ A w życiu mniejsze chwile chwały zaciera czas. Taką chwilą była moja pierwsza walka w opancerzeniu, kiedy naprzeciwko mnie stanął prawdziwy gigant. Poczułam się jak niziołek, tak jak Gloria w otoczeniu swoich ochroniarzy. Za osiągnięcie uważam pokonanie stresu, wyjście do walki i dotrwanie do jej końca, kiedy każda kolejna sekunda wydaje się wiecznością. Wtedy nieważna jest wygrana, ale pokonanie własnej słabości.

10. Na główną bohaterkę książki wybrała Pani młodą dziewczynę. Czy uważa Pani że kobiety to tzw. "słabsza płeć"?

Owszem, jesteśmy słabsze fizycznie. Ale siła fizyczna to nie wszystko. Liczy się duch, wytrwałość. W historii kobiety ratowały rannych na polu walki, często pod ostrzałem, pokonując strach tak samo jak mężczyźni. 


 Scholi Gami 

11. "Miłośniczka fechtunku, łucznictwa i jazdy konnej" czy Pani się na coś przygotowuje? ;) W swoich książkach wykorzystuje Pani elementy dystopii, jakie to ma dla Pani znaczenie w życiu realnym? Martwi się Pani sytuacją na świecie?

To moje zainteresowania jeszcze z czasów młodości. Dawno temu strzelałam też z wiatrówki, na obozie harcerskim, i jak na pierwszy raz całkiem nieźle mi poszło. W przeciwieństwie do kolegów przynajmniej trafiłam w tarczę (śmiech). A po obejrzeniu, wielokrotnym, „Gladiatora” Ridleya Scotta bardzo chciałam nauczyć się fechtować mieczem. Przede mną jeszcze wspinaczka ściankowa.
Martwię się tym, że wojna coraz bardziej się do nas zbliża. Sam cykl jest dla mnie czymś więcej niż tylko powieścią. Mam w pamięci kilku bohaterów, którzy walczyli o to, abyśmy żyli w bezpieczniejszym świecie. Jeden z nich zginął niedługo po tym, jak skończyłam „Glorię”.


Martucha

12. W tym roku zajęła Pani III miejsce w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren. To duży sukces, a że jest Pani wojowniczką, to… O co Pani jeszcze zawalczy w kwestii literatury dziecięcej i młodzieżowej?

Najpierw o wydanie kolejnych tomów „Sprawiedliwych”. Myślę też o napisaniu kontynuacji nagrodzonej powieści. Ciągle walczę o wydanie jednej z moich space oper, napisanej specjalnie dla młodzieży w wieku Szamila, bohatera „Szarego”, i nieco starszej. Wierzę w to, że taka powieść znajdzie swoich czytelników.

13. Szyje Pani stroje historyczne, co nie jest łatwym zajęciem. Z jakimi trudnościami boryka się Pani w trakcie wykonywania owej wyciszającej czynności? Jak Pani sobie z nimi radzi?

Najtrudniejsze są wykroje, ich dopasowanie do sylwetki. To jak pomysł na nową powieść i jego dopracowanie. Potem jest już wykonanie, cierpliwe kładzenie ściegów. Mam skrojonych kilka strojów, ale ich szycie musi poczekać.




Monika Błądek:  „Dziękuję za pytania. Bardzo trudno mi było wybrać tylko jedno z nich, ale jak trzeba... Wero Nika, pytanie nr 5”



Pani Moniko!

To ja bardzo dziękuję za poświęcony czas, bardzo ciekawe odpowiedzi i udział w moim konkursie :) Serdecznie życzę spełnienia marzeń, coraz nowych inspiracji i powodzenia w życiu zawodowym oraz osobistym :)



Wero Nika!
Podeślij swoje dane adresowe korzystając z formularza w pasku bocznym bloga :) Gratuluję!


***********
edit


Taką wiadomość otrzymałam od Moniki Błądek:

 
„Chciałabym wysłać autorski egzemplarz "Glorii" Scholi Gami, pytanie 11, nad którym najdłużej się zastanawiałam.

Pozdrawiam serdecznie,
Monika Błądek”





Osobę ukrywającą się pod nickiem Scholi Gami proszę o podesłanie swoich danych adresowych :) Serdecznie gratuluję :)


 
Czytaj dalej...

Wyjątkowa promocja: LAMPIONY POP UP STORE

Jeden dzień, jedno miejsce i 10 tysięcy egzemplarzy jednej książki. LAMPIONY POP UP STORE, wyjątkowa księgarnia z jedną książką, zostanie otwarta na placu Unii Lubelskiej w Warszawie już 27 września. To wszystko z okazji premiery „Lampionów” Katarzyny Bondy.

LAMPIONY POP UP STORE to pierwsza w Polsce księgarnia, w której można kupić tylko jedną książkę. Kilkadziesiąt regałów zostanie po brzegi wypełnionych tylko jednym tytułem – „Lampiony”. Ze swoimi wiernymi fanami spotka się także sama autorka. Z niecierpliwością oczekiwany trzeci tom serii kryminalnej pojawi się na rynku w wielkim stylu. Wszystkim odwiedzającym tę wyjątkową księgarnię na długo zapadnie w pamięć taka premiera książki. Ten dzień będzie należał do Katarzyny Bondy, najpopularniejszej polskiej pisarki, i „Lampionów”, najbardziej wyczekiwanej premiery jesieni 2016.

Już 27 września miłośnicy literatury będą mogli odwiedzić księgarnię z tylko jedną książką w Centrum Handlowym Plac Unii City Shopping w Warszawie. To tu o godz. 10.00 nastąpi uroczyste otwarcie tego wyjątkowego miejsca, LAMPIONY POP UP STORE. Katarzyna Bonda sama wprowadzi czytelników do świata „Lampionów”.

Otwarcie LAMPIONY POP UP STORE to kolejna spektakularna akcja związana z premierą książki Katarzyny Bondy przygotowana przez Wydawnictwo MUZA SA. W 2015 r. autorka podróżowała po Polsce specjalnie oznakowanym samochodem marki Mercedes W210, tytułowym „Okularnikiem”, z bagażnikiem wypełnionym egzemplarzami promowanej powieści.



Katarzyna Bonda zaprasza czytelników w godzinach:

10.00-13.00
17.00-20.00

LAMPIONY POP UP STORE
27 września, 10.00-21.00

Empik
Centrum Handlowe
Plac Unii City Shopping
ul. Puławska 2

Katarzyna Bonda – najpopularniejsza autorka powieści kryminalnych w Polsce. Wszystkie jej powieści zyskały status bestsellerów. Jest autorką trylogii kryminalnej z Hubertem Meyerem („Sprawa Niny Frank”, „Tylko martwi nie kłamią”, „Florystka”). Ogromną popularność oraz prestiżowe nagrody przyniosła jej seria z profilerką Saszą Załuską: „Pochłaniacz” otrzymał Nagrodę Publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Kryminałów 2015, a „Okularnik” – nagrodę Bestsellery Empiku 2015.

„Lampiony” – trzeci tom z serii kryminalnej „Cztery żywioły Saszy Załuskiej”. Mroczny klimat Łodzi, nieobliczalny podpalacz, osobliwi mieszkańcy i tajemnicze podziemia – taka jest najważniejsza premiera tej jesieni. Katarzyna Bonda zwodzi misternie skonstruowaną fabułą i doprowadza do zaskakującego finału.





Czytaj dalej...

Administrator strony Aleksandrowe myśli korzysta z systemu komentarzy Disqus. Adresy IP i adresy e-mailowe są przechowywane przez administratora Disqus'a. Zakładając stronę na platformie Disqus wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych.
Aleksandrowe myśli © 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone. Szablon stworzony z przez Blokotka