Zapowiedź książki: "Ślady krwi" Jan Polkowski

Nakładem wydawnictwa M  23 kwietnia 2013 r. zostanie wydana książka Jana Polkowskiego "Ślady krwi". Oto kilka słów na temat powieści i jej autora.

"Ślady krwi"  to niemal sensacyjnie rozwijająca się opowieść o czterech kolejnych pokoleniach rodziny, której koleje poznajemy podczas odzyskiwania i odkłamywania pamięci przez głównego bohatera. Powieść nie została napisana dla prostego pokrzepieniu serc. Ale chociaż odkryta prawda boli jeszcze mocniej daje w zamian szansę na jednostkowe i wspólnotowe ocalenie.
Napisana z rozmachem powieść Jana Polkowskiego to niezwykła próba rozmowy z Polakami o ich współczesnej kondycji za pomocą sięgnięcia po ważne składniki narodowej tożsamości – zmagania z niemieckim i rosyjskim totalitaryzmem, doświadczenie absurdalnej rzeczywistości PRL, walka o niepodległość, dramat kolaboracji, pamięć Kresów, dylematy wiary w Boga, ale i bogata tradycja kulturowa – jak choćby opisy Wołynia odsyłające do Pana Tadeusza – to wszystko składa się na wielką, polifonicznie opowiedzianą przygodę polskiego losu. Mimo pesymizmu i wiernego obcowania z polską klęską autor daleki jest od stereotypowego rozmiłowywania się w martyrologii. Pozostaje ironicznym i niezależnym obserwatorem. W tym leży siła Śladów krwi.

Czytelnicy, którzy poszukują w literaturze poważnej próby zmierzenia się z polskością na serio, a dla  których styl, piękno języka i ciągłość kultury nie są obojętne, na pewno się nie zawiodą!

Jan Polkowski (ur. w 1953 roku) syn Barbary Zbrojkiewicz i Zdzisława, żołnierza AK, wywiezionego po powstaniu wileńskim w 1944 roku do sowieckiego łagru.

Wraz z  żoną Anną mieszka w Krakowie. Ojciec dwóch synów i dwóch córek.

Pisarz, wydawca i redaktor, ekspert w dziedzinie mediów i komunikacji społecznej.

Debiutował w 1978 roku w podziemnym kwartalniku „Zapis”. Poza zasięgiem cenzury ukazały się tomy wierszy: To nie jest poezja (Nowa, 1980), Oddychaj głęboko (ABC, 1981), Ogień. Z notatek 1982-83 (Półka Poetów, 1983), Drzewa (Oficyna Literacka, 1987). W niepodległej Polsce opublikował Elegie z Tymowskich Gór (Wydawnictwo Literackie, 2008),  Cantus  (Wydawnictwo A-5, 2009), Cień (Znak, 2010) i Głosy(Biblioteka Toposu, 2012).

Ukazaly się także dwa wybory wierszy: Wiersze  (Londyński Puls, 1986) oraz Elegie z Tymowskich Gór i inne wiersze (Znak, 1990).

Laureat nagrody imienia Kościelskich (1983) i Andrzeja Kijowskiego (2010) za twórczość poetycką.  

Tłumaczony na język niemiecki, angielski, francuski, włoski, czeski, rosyjski, hindi, portugalski, hiszpański.

Przed 1989 rokiem redagował i wydawał w podziemiu  czasopisma: „Sygnał” (1978), „Arka” (1983 – 1990), „Świat” (1989)) a także książki (w Krakowskiej Oficynie Studentów oraz w Wydawnictwie ABC). Po 1989 m. in. wydawca i redaktor naczelny dziennika Czas Krakowski, wydawca miesięcznika Film, właściciel firmy PR, dyrektor w TVP, redaktor serwisu Portalfilmowy.pl. Założyciel i prezes stowarzyszenia Samorządny Kraków.

Za działalność w antykomunistycznej opozycji internowany 13 grudnia 1981 roku, w roku 2008 z tej samej przyczyny odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta.