Uwaga!


Wszystkie teksty zawarte na blogu Aleksandrowe myśli, chronione są prawem autorskim [na mocy: Dz.U.1994 nr24 poz.83, Ustawa z dnia 4 lutego 1994r o prawie autorskim i prawach pokrewnych]. Kopiowanie treści, choćby fragmentów oraz wykorzystywanie ich w innych serwisach internetowych, na blogach itp itd wymaga pisemnej zgody autorki bloga.

Translate

Łączna liczba wyświetleń

"Po drugiej stronie" Diana Palmer

 
 Wydawnictwo: Mira
Autor: Diana Palmer
Seria: Romans
Liczba stron: 304
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-238-7890-2
Premiera: 05.08.2011 
Moja ocena: 5/6



Już od samego początku Diana Palmer tak rozbudowała wątki i poplątała losy bohaterów, że nie wiadomo kiedy wgryzłam się w treść i akcję książki.
Jednego z głównych bohaterów Kilravena poznajemy w trudnym okresie jego życia. Nie uporał się jeszcze ze swoją bolesną przeszłością. Po tragicznej stracie żony i trzyletniej córeczki zamyka się w swoim świecie, odseparowuje się od miłości, od ludzi. Jest agentem CIA, wykonuje najtrudniejsze akcje i zadania a w wolnych chwilach próbuje znaleźć trop mordercy swojej rodziny. W pewnym momencie zostaje przeniesiony do Jacobville, małego miasteczka w Teksasie. Tam poznaje młodą, niewinną właścicielkę szóstego zmysłu i dyspozytorkę w Centrum Służb Ratunkowych- Winnie Sinclair. Ich los został przypieczętowany od pierwszego wejrzenia sami jeszcze nie wiedząc, że są dla siebie pisani. Kilraven próbuje walczyć z rodzącym się uczuciem ale zupełnie nie panuje nad swoim sercem.
Związek tych dwojga jeszcze bardziej się komplikuje kiedy nieoczekiwanie, w tym małym teksańskim miasteczku, natrafiają na ślad który skrywa tajemnicę niewyjaśnionego morderstwa bliskich Kilravena.

Niejednokrotnie miałam okazję czytać książki autorstwa Diany Palmer. Uważam ją za znakomitą znawczynię ludzkiej a przede wszystkim kobiecej natury.
"Po drugiej stronie" nie jest tylko zwykłym romansem. Bardziej bym ją określiła jako powieść sensacyjną z rozbudowanym wątkiem miłosnym, rozpalającym zmysły i wyobraźnię. Dość odważne sceny i pikantne dialogi idealnie wkomponowują się w fabułę książki i nie rozpraszają uwagi od wątku kryminalnego.
Od samego początku bardzo kibicowałam rodzącemu się uczuciu między Kilravenem a Winnie. Kolejny raz potwierdziło się powiedzenie " kto się czubi ten się lubi". Miło było uczestniczyć w ich przekomarzaniach, które często budziły uśmiech na moich ustach.
Jeden raz rozczarowało mnie zachowanie Kilravena. Jest on tak opętany chęcią zemsty i dowiedzeniem się prawdy o morderstwie swojej córeczki, że gotów jest poświęcić każdego, nawet Winnie. Proponuje jej fikcyjne małżeństwo by móc przesłuchać ważnego świadka wiedząc, że jest to bardzo niebezpieczne i w ten sposób wydaje wyrok śmierci na swoją fałszywą żonę.

W trakcie rozwoju śledztwa dowiadujemy się rzeczy, które zmuszają do refleksji.
W dalszym ciągu pieniądze i pozycja równa się władza absolutna. Będąc ważna osobą w świecie polityki można robić przeróżne świństwa i przestępstwa ale wystarczy opłacić kogo trzeba i wszystko znika jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Nie ma dowodów, nie ma świadków, nie ma nawet ofiary. Nie jest ważna krzywda jaką wyrządzają innym i nie jest ważne, że aby zamaskować niektóre czyny "trup ściele się gęsto".
Nigdy nie mogłam i nie mogę zrozumieć ani zaakceptować takiego zachowania. Każdy powinien być karany równo a wymiar sprawiedliwości musi działać szybko i sprawnie. Nie może przymykać oczu, nie dać się zastraszać ani przekupywać.

Jednak moje serce najbardziej poruszył i wzburzył fragment, w którym ojciec narkoman, dla pieniędzy z ubezpieczenia, świadomie próbował zabić swoje dziecko.
Gdy to przeczytałam musiałam odłożyć książkę...Aby ochłonąć. Jako matce a przede wszystkim człowiekowi  nie mieści się w głowie takie zachowanie.
Jak można być takim okrutnym, podłym i pozbawionym ludzkich odruchów. Chodziłam nerwowo i wciąż od nowa i od nowa , oczami wyobraźni oglądałam i przeżywałam tę chwilę.
Nie wyobrażam sobie takiej sytuacji w realnym, moim życiu. Jestem pewna, że gdyby chodziło o moje dziecko byłabym gotowa do równie okrutnej zemsty.

W "Po drugiej stronie" każdy znajdzie coś dla siebie. Dużo humoru, sensacja, romans i gorące pożądanie.
Książka porusza różne struny naszych emocji i uczuć ale również człowieczeństwa. Diana Palmer gra na nich jak prawdziwy wirtuoz.





Diana Palmer, a właściwie Susan Spaeth Kyle napisała pierwszą powieść w 1979 roku. Wcześniej przez szesnaście lat pracowała jako dziennikarka w dziennikach i tygodnikach. Wydała ponad dziewięćdziesiąt książek, które przetłumaczono na wiele języków. Zdobyła siedmiokrotnie nagrodę Waldenbooks National Sales, czterokrotnie B. Dalton National Sales Award, dwukrotnie BookRack National Sales Award i wiele innych (Lifetime Achievement Award, Affaire de Coeur, RWA). Jest członkinią wielu towarzystw i zrzeszeń – Native American Rights Fund, American Museum of Natural History, National Cattlemen’s Association, Archeological Institute of America, Planetary Society, Georgia Conservancy, Georgia Sheriff’s Association i wielu organizacji dobroczynnych. Od 1972 roku jest żoną Jamesa Kyle’a, z którym ma jednego syna. W wieku czterdziestu pięciu lat wróciła na uczelnię, by uzupełnić wykształcenie. Ukończyła historię, archeologię i filologię hiszpańską. Namówił ją do tego mąż, który porzucił karierę urzędnika, ukończył studia informatyczne i założył firmę komputerową. W 1998 roku porzucił ten zawód i poświecił się karierze sportowej. Zdobył liczne nagrody i medale na lokalnych, krajowych i międzynarodowych zawodach w strzelaniu do rzutków. W wolnym czasie Susan uprawia ogródek, czyta książki z dziedziny archeologii i antropologii, słucha muzyki. Uwielbia iguany.

Z książkę bardzo dziękuję pani  Monice z Wydawnictwa Mira

10 komentarzy :

  1. Czytałam tę książkę i również bardzo przypadła mi do gustu.

    OdpowiedzUsuń
  2. Ach, ileż ja już czytałam recenzji o książkach tej autorki. I ile pozytywnych słów! A Ty znów. Jeszcze trochę, a napadnę na bibliotekę i zabiorę wszystko, co wyszło spod pióra pani Palmer. Naprawdę dziwię się, że dotychczas żadnej książki jej autorstwa nie czytałam.

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie czytalam żadnej książki Diany Palmer ale tak mnie zachęciłaś swoją recenzją, że muszę to koniecznie nadrobić.

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie czytałam jeszcze żadnej książki tej autorki,trzeba to nadrobić;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie czytałam jeszcze żadnej złej książki Diany Palmer :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Ostatnio mam straszną ochotę na takie czytadełka, więc chętnie sięgnę.

    OdpowiedzUsuń
  7. Ciekawa recenzja, ale nie sięgnę po ta książkę. Staram się nie narażać się na zbyt drastyczne lektury. Opisy okrucieństw wystarczają mi w realnym świecie. I chyba zareagowałabym na ten wątek z ojcem narkomanem podobnie jak Ty. Tylko nie wiem czy zdobyłabym się na dokończenie książki. Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  8. Diana potrafi uwieść czytelnika swoim światem. Ja lubię każdą jej książkę, która wpadła mi w ręcę :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Witam serdecznie:) Dziękuję za odwiedzinki i zapraszam częściej;))

    Tak opisałaś Po drugiej stronie, że mam ochotę się wczytać. Może Mikołaj się spisze;)

    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawiane komentarze :)
Wszystkie czytam i staram się odpowiedzieć na każde pytanie.
Pozostawiam sobie możliwość usuwania Spamu i komentarzy wulgarnych czy obraźliwych...


Administrator strony Aleksandrowe myśli korzysta z systemu komentarzy Disqus. Adresy IP i adresy e-mailowe są przechowywane przez administratora Disqus'a. Zakładając stronę na platformie Disqus wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych.
Aleksandrowe myśli © 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone. Szablon stworzony z przez Blokotka