"Oczy anioła" Debbie Macomber

Autor: Debbie Macomber

Seria: Gwiazdy romansu

Liczba stron: 224

Oprawa: miękka

ISBN: 9788323881049

W sprzedaży od: 19.10.2011 

Moja ocena: 4/6

Debbie Macomber jest jedną z najpopularniejszych autorek romansów i powieści obyczajowych w Ameryce. W Polsce również ma sporą rzeszę fanek.Jej popularność potwierdzają liczne nagrody, m.in. RITA Award czy nagroda czytelników QUILL Award.
Muszę przyznać, że po przeczytaniu książki wcale się temu nie dziwię. Debbie Macomber potrafi wprowadzić w świat miłości, dozować napięcie a happy end jest naprawdę happy.

"Oczy anioła" to opowieść o młodej dziewczynie Amy, która staje na rozdrożu życia i nie wie, w którą stronę ma wykonać kolejny krok. Za namową ojca ukończyła niechciane studia a w perspektywie czeka praca w rodzinnej firmie,która ją nie interesuje i nie satysfakcjonuje. Najgorsze jest to, że nie ma planu na swoje dalsze dorosłe życie. Boi się zawieść ojca, nie chce stracić jego miłości i szacunku.
Przypadkowo poznaje przystojnego nieznajomego Josh'a, indywidualistę, wolnego ducha, dla którego obca jest stabilizacja, wygodne życie i praca w korporacji. Od pierwszego słowa, pierwszego spojrzenia nawiązuje się pomiędzy nimi chemia, nić porozumienia. Od tej pory życie Amy nabiera rumieńców, staje się pasmem wielkich ekscytacji i doznań. Doświadcza prawdziwej miłości, takiej do "grobowej deski". W pogoni za swoimi marzeniami jest gotowa zrezygnować z wygodnego i dostatniego życia.

"Oczy anioła" są idealne na zimne, coraz ciemniejsze, jesienne popołudnie.
Szybko się czyta, błyskawicznie poprawia nastrój. Utwierdza w przekonaniu, że warto walczyć o uczucia, o swoją drugą połówkę, o marzenia. Nigdy nie wolno się poddawać jeżeli chcemy wygrać szczęśliwe życie Amy to się udało gdyż nie stała z założonymi rękami. Postawiła wszystko na jedną kartę i wygrała. . Dla tych, którzy wierzą w miłość ale również dla sceptyków ku ociepleniu serc.

****************************************

Debbie Macomber urodziła się 22. października 1948 roku.Zaczęła pisać po urodzeniu czwórki dzieci, na pożyczonej maszynie. Czekała, aż wszyscy zasną i wymykała się do kuchni, która na kilka godzin pełniła rolę gabinetu. Zmagała się z dyslekcją, przez pięć lat jej maszynopisy odrzucano w każdym wydawnictwie, jednak Debbie nie opuścił hart ducha. Sukces przyszedł w 1982 roku, wraz z opublikowaniem pierwszej książki. Pisząc, korzysta z własnych doświadczeń, a także z doświadczeń krewnych i przyjaciół. Potrafi przeniknąć w głąb kobiecej duszy, mistrzowsko oddać emocje i charaktery swych bohaterek, a przy tym ma wspaniałe poczucie humoru. Akcje powieści umieszcza często w małych miastach, koncentruje się na aspekcie obyczajowym. Na ogół wstaje jeszcze przed wschodem słońca. Pisze dziennik, czyta, potem przez pół godziny pływa i siada do pracy. Uwielbia robić na drutach i jest w tym prawdziwą mistrzynią. Bardzo lubi dostawać listy od czytelników. Łączny nakład jej książek na całym świecie to ponad sto milionów egzemplarzy. Wraz z mężem Waynem mieszka w stanie Waszyngton, a zimą na Florydzie. Ma czworo dzieci i ośmioro wnucząt.

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości pani Moniki z Wydawnictwa Mira