Wydawnictwo: Esprit , Listopad 2011
ISBN: 978-83-61989-71-4
Liczba stron: 428
Wymiary: 145 x 205 mm
Tłumaczenie: Patrycja Zarawska
Moja ocena: 5/6
Po książkę sięgnęłam z wielką rezerwą gdyż epoka w niej opisywana nie jest bliska mojemu sercu ani nie znajduje się w kręgu moich historycznych zainteresowań.
Po książkę sięgnęłam z wielką ciekawością zaintrygowana pozytywnymi opiniami i recenzjami na innych blogach.
Bałam się, że powieść przytłoczy mnie wiedzą o starożytnym Rzymie, pojęciami, bitwami.
Nic bardziej mylnego.
Hannibal |
Sceny wojenne zapierają dech w piersi. Czytając je nie wiadomo kiedy obgryzłam paznokcie po same łokcie kibicując to jednej to drugiej stronie.
Jednak mimo wszystko,wojna opisana choćby w nie wiadomo jak barwny, emocjonujący i spektakularny sposób, zawsze pozostaje wojną. Przynosi spustoszenie, okrucieństwo, niepotrzebną śmierć żołnierzy i cywilów, żal, złość i wiele innych uczuć. Cierpi przez nią wiele ludzi i przez wiele pokoleń i nigdy nie przynosi dobrego rozwiązania. "Pokój, nawet niesprawiedliwy, jest pożyteczniejszy niż najsprawiedliwsza wojna".
Santiago Posteguillo chciał w swojej książce przybliżyć nam życie dwóch z najsłynniejszych wodzów w dziejach świata. I choć w opisie czytamy, że skupił się wyłącznie na Scypionie Africanusie to ja bardziej i głębiej poznałam Hannibala. Czytałam o jego inteligencji i to on był genialnym strategiem, zaprawionym w boju, był geniuszem sztuki wojennej, potrafił zmotywować swoich żołnierzy nawet wtedy kiedy byli wycieńczeni, chorzy, bez wiary. Pchany chęcią zemsty (za śmierć ojca) a potem wielkiej chwały i bogactwa.
Przeciwnika Hannibala poznajemy od momentu narodzenia. Obserwujemy jego rozwój i dojrzewanie. Możemy zaobserwować jego talent w posługiwaniu się mieczem, taktyce wojennej i łatwości przyswajania wiedzy. Kiedy miała 17 lat pierwszy raz walczył z Hannibalem u boku ojca. Tam wykazał się wielką odwagą ale i wielką synowską miłością ratując konsula od pewnej śmierci. Nie było między nimi prawdziwej konfrontacji. Nie mogliśmy zaobserwować wiedzy i inteligencji Scypiona Africanusa w walce. Na szczęście są kolejne części tej historii: "Legionach przeklętych" i "Zdradzie Rzymu". Może tam rozwinie skrzydła.
Scypion Africanus |
Możemy przeczytać o rozrywkach Rzymian. 2, który w 5 r. p. n. e. podzielił mieszkańców Italii "na tych, którzy postrzegali teatr jako godny pogardy zagraniczny obyczaj, owoc greckich wpływów, zakłócających naturalny rozwój czystej rzymskiej myśli i sztuki, oraz tych, którzy mimo wszystko uważali wystawianie tych pierwszych przedstawień za ogromny postęp w życiu kulturalnym miasta".
Mimo moich początkowych obaw i ku mojemu zaskoczeniu książka przypadła mi do gustu. Chętnie oglądnęłabym ekranizację "Africanusa." Myślę, że ma spore szanse stać się hollywoodzkim hitem na miarę "Gladiatora" czy "Troi". Już zastanawiałam się nawet nad wyborem aktorów... :)
Santiago Posteguillo
Jest profesorem na uniwersytecie w Walencji i autorem licznych książek poświęconych starożytności. Africanus (2006) doczekał się w Hiszpanii już 14 wydań. Dalsze dzieje Scypiona Afrykańskiego Posteguillo opowiedział w Legionach przeklętych (2008; 18 wydań) i Zdradzie Rzymu (2009; 6 wydań).
Za egzemplarz recenzyjny bardzo dziękuję pani Annie z wydawnictwa Esprit
Chętnie bym przeczytała:)
OdpowiedzUsuńA ja jestem właśnie wielką fanką historii starożytnej, a Rzym wręcz uwielbiam. Nawet pisałam pracę na olimpiadę, która niemal idealnie pasuje do tematu książki :)
OdpowiedzUsuńPozycję bardzo chciałabym posiadać, chętnie zapoznałabym się z jej treścią...
Raczej nie moja tematyka.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.
Troszkę się boję tej książki, ale też dostałam ją do recenzji, więc niedługo przekonam się na własnej skórze, jak to jest z tą historią :)
OdpowiedzUsuńNie lubię powieści historycznych ani takich, w których opisana jest krwawa wojna... Myślę, że książki nie przeczytam, chociaż nie przeczę, że wydaje się interesująca...
OdpowiedzUsuńNie wiem, jakoś jak na razie mnie nie przekonuje...
OdpowiedzUsuńJa niestety nie gustuje w tego typu książkach, więc mimo zachęcającej recenzji, jednak podziękuję tej pozycji.
OdpowiedzUsuń