Zły czas i miejsce

Do lektury tej książki skutecznie zachęciła mnie rekomendacja Jodi Picoult. Opinia mojej ulubionej powieściopisarki jest dla mnie ważna, choć wiem, że takie cytowanie na okładce bywa czasem zabiegiem czysto komercyjnym.

Pewne niespodziewane spotkanie, nieodpowiednia chwila, zły czas i miejsce zmienia nieodwracalnie życie dwóch rodzin. Łączy ich losy na całe życie i wywołuje uczucia, z którymi będą musieli sobie radzić dzień po dniu i ciągle od nowa.

Młoda matka, zwariowana i nieprzewidywalna April bez słowa ucieka od swojego dotychczasowego życia. Porzuca męża i małego synka Sama. Spokojna i skryta Isabelle także odchodzi od męża ale z zupełnie innych powodów. Obie panie dzieli wszystko: marzenia, rodzina, sposób i styl życia. Łączy je chęć realizacji własnych ukrywanych i niespełnionych potrzeb. Drogi April i Isabelli gwałtownie się krzyżują i tworzą grunt pod jedną wspólną naznaczoną tragedią historię.

Opowieść Caroline Leavitt rozpoczyna się właśnie od zderzenia się dwóch światów: April i Isabelli. Poznajemy skutki tego spotkania a dopiero z czasem i biegiem słów odkrywamy drogę, która do niego doprowadziła. Zbiegi okoliczności, karma, przewrotny los i boska ręka prowadzi ścieżki ludzkiego istnienia w zaskakujących kierunkach. Nigdy tak do końca nie wiemy co nas spotka. Wystarczy jeden niewłaściwy krok, decyzja i lądujemy na manowcach życia, zmagając się często z przykrymi, bolesnymi konsekwencjami.
April żyje iluzją miłości i szczęśliwej rodziny. Nie jest rozumiana przez otoczenie, męża, teściów. W dzieciństwie czuła się odtrącona przez rodziców, nie zaznała rodzicielskiej troski i uczucia. Wydawało się, że odnalazła te emocje w swoim mężu. Jednak gdy rodzi się syn Sam, potem jego ciężka choroba- to on staje się najważniejszy a April ponownie czuje się odrzucona. Nie może znieść tej sytuacji.
Isabelle pochodzi z rozbitej rodziny. Mieszka ze zgorzkniałą matką, która na każdym kroku przestrzega córkę przed zakusami miłości. Na nic się to zdaje. Dziewczyna bardzo szybko wychodzi za mąż, wbrew własnej matce. Dla tego uczucia porzuca swoje marzenia i aspiracje. Z początku małżeństwo wydaje się być udane, dopiero starania o dziecko i druzgocząca wiadomość o bezpłodności, zaczyna powoli rozbijać ten związek.

Obie bohaterki na naszych oczach zmieniają się i ewoluuają, choć każda w innym tempie i kierunku. Jak do Isabelle zapałałam sympatią, tak April nie mogłam znieść. Rozumiem jej trudne doświadczenia ale nie akceptuję jej zachłanności na miłość, która niszczy przynajmniej dwa ludzkie istnienia, w tym małego,chorego, bezbronnego dziecka. Nie pojumuję także takiej krótkowzroczności jej męża. To on widząc dziwne zachowania żony powinien zapewnić, znaleźć dla niej fachową pomoc. Mężczyzna okazał się słaby. Jego późniejsze zachowanie także wzbudziło moją niechęć.

Tak jak napisałam na początku tragedia jaka spotkała rodziny April i Isabelle napiętnowała ich na całe życie. Czy strata jak ich dotknęła może zostać odkupiona? Jak tego dokonać? Śmierć, żałoba to wydarzenia, które trzeba w pełni przeżyć i rozważyć w wielu wymiarach. Zastanawiam się dlaczego Caroline Leavitt sięgnęła po tak trudny temat, a potem potraktowała go tak powierzchownie... Dlaczego nie pozwoliła zabrzmieć wszystkim towarzyszącym żałobie uczuciom: pustki, niedowierzania, rozpaczy, bólu, złości, złorzeczeniu... a niemal od razu uwikłała bohaterów w nowe związki? Dlaczego połączyła sprawcę tragedii z jej ofiarami? Wiem, wiem, że taki zabieg dodał powieści dramaturgii i nowe pole do działań literackich...To samo wykonanie i kreacja nie wzbudziła mojego aplauzu. Również dalsze perturbacje nowego tworu jest w moim odczuciu dalekie od ideału.

Reasumując, zalety książki przeważają nad jej wadami. Dlatego nie żałuję, że przeczytałam "Szczęście w twoich oczach" i nie skreślam autorki na przyszłość. Ciekawie wykreowała bohaterów, użyła przeciwstawieństw, jasno określiła granice, wzrusza, porusza, dała możliwość własnej oceny, refleksji, w żadnym wypadku nie moralizuje. Powiedziałabym nawet, że ta powieść podąża w stronę kontrowersji, szokuje.



Caroline Leavitt "Szczęście w twoich oczach", tł. Maria Zawadzka, Świat Książki, Warszawa 2013

Podsumowanie

Plusy:
- ciekawe kreacje bohaterów
- trudne relacje rodzinne i ich wpływ na dalsze życie
- ukazanie kilku wzorców miłości
- użyte przeciwstawieństwa
- jasko określone granice
- wzrusza, porusza
- zmusza do refleksji
- nie moralizuje
- daje możliwośc włąsnej oceny
- szokuje

Minusy:
- trudny temat potraktowany zbyt powierzchowanie
- uwikłanie bohaterów w kontrowersyjne realcje

Jednym zdaniem:
W twórczości Caroline Leavitt dostrzegam spory potencjał.

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Pani Zofii reprezentującej wydawnictwo Świat Książki :))) Dziękuję za okazane zaufanie :))