Przedpremierowo: "Pandemonium" Lauren Oliver

Trylogia Delirium zdobyła uznanie i rzesze fanek na całym świecie. Nie dziwne jest, że i ja chciałam poznać dzieło, które jest powodem tej histerii i uwielbienia.

Czy wyobrażacie sobie świat bez miłości? Bez emocji, które kształtują nasze człowieczeństwo? Gdzie zakazane są wszelkie przejawy złości, nienawiści, tęsknoty, sympatie? Czy miłość może zostać zakazana a nawet leczona jak najgroźniejsza choroba zakaźna?

Poznajemy Lenę Haloway, która żyje w czasach kiedy miłość jest uznana za najgroźniejszą i nieuleczalną chorobę- Amor deliria nervosa. Ludzie obawiają się zakażenia, tym bardziej że strach i panika jest podsycana przez władzę. Dlaczego choroba jest taka groźna? Bo miłość dodaje cierpienia, trosk, rozkojarzenia, a czasem prowadzi do zbrodni czy samobójstw. 
Na szczęście wynaleziono lek na epidemię- remedium, po którym ludzie nie będą mogli kochać. 
Każdy, gdy osiągnie pełnoletność jest poddawany temu zabiegowi. Jednak Lena tuż przed operacją zakochuje się w Aleksie. Odkrywa zakazane uczucie, które otwiera jej oczy na świat i ludzi. Lena i Aleks postanawiają uciec do Głuszy, ale ucieczka kończy się tragicznie. Dziewczynie udaje wymknąć z Portland ale Aleks zginął wśród płomieni.
Lena próbuje przetrwać w Głuszy wśród Odmieńców. Zawiązuje pierwsze nieśmiałe przyjaźnie i uczy się życia bez kontroli. Po raz pierwszy może być sobą i nie musi uważać na to co mówi i robi. Żyje wśród ludzi, którzy popierają i współwyznają jej poglądy, którzy tak jak ona, na własnej skórze doświadczyli delirium, pozwolili sobie na uczucie i zostali skazani na wieczna tułaczkę. W Głuszy życie nie jest łatwe i przyjemne, do czego była przyzwyczajona. Często brakuje pożywienia, środków opatrunkowych, ubrań nie wspominając o innych luksusach. Odmieńcy muszą borykać się z zimnem, głodem i zbyt szybką stratą współtowarzyszy, okupione ogromnym bólem i żalem.   
Lena kiedy lepiej poznaje zasady życia w Głuszy i swoich nowych kolegów wstępuje do ruchu oporu. Pod zmienionym nazwiskiem, jako Lena Morgan Jones walczy o wolną wolę dla ludzi, o emocje, o miłość. 
W dzień rewolucji, w wyniku zbiegu wielu wydarzeń, zostaje uwięziona wraz z Julianem, szefem młodzieżowej sekcji Ameryki Wolnej od Delirii, który jest zwolennikiem zabiegów. Muszą sobie zaufać aby odzyskać wolność. Czy im się to uda? 

Skonstruowanie fabuły wokół miłości, która jest zakazana, wypierana ze świadomości, której społeczeństwo obawia się jak niegdyś dżumy czy cholery to prawdziwy majstersztyk. Wiadomo nie od dziś, że zakazany owoc lepiej smakuje i dąży się do niego nie zważając na konsekwencje. Na takim tle, przedstawienie dwóch odmiennych światów, kontrastujące ze sobą, walkę z samym sobą, trudne wybory, kilka wyrazistych postaci, gwarantują sukces i miejsce w czołówkach rankingów bestsellerowych. 

Wspomniałam o bohaterach, więc należałoby przyjrzeć im się trochę bliżej. Lena po ucieczce do Głuszy musiała bardzo szybko dojrzeć i jeszcze szybciej przystosować się do odmiennych i surowych warunków. Musiała oswoić się z głodem, zimnem, ciągłym zagrożeniem i śmiercią, która zbierała coraz większe żniwo. Musiała poradzić sobie również z własnymi emocjami, które zostały wyzwolone. 
W Głuszy poznaje Odmieńców, którzy wcześniej budzili jej strach i obawę. Teraz zdaje sobie sprawę, że tacy sami ludzie jak ona, tyle że musieli stać się twardzi i nieustępliwi aby przeżyć w tych ciężkich czasach. Raven i Tack przejęli na siebie odpowiedzialność za losy Odmieńców, przewodniczą im, wspierają i troszczą. 
Z kolei Julian to chłopak walczący z Delirium, ryzykuje swoje życie aby promować Remedium wśród młodszej ludności. Na początku boi się zakażenia Amor deliria nervosa ale szybko otwiera się na nowe doznania i uczucia.

"Pandemonium" jest podzielone na rozdziały zatytułowane Wtedy i Teraz. Jest to bardzo ciekawy zabieg, który pozwala obserwować wydarzenia występujące tuż po ucieczce Leny do Głuszy i na te, które dzieją się aktualnie. Autorka każdy z rozdziałów kończy w ciekawym momencie i pobudza rozkoszne oczekiwanie na dalsze losy bohaterów i tak na przemiennie. Dlatego trudno mi było zauważyć upływ czasu i zdziwiłam się kiedy książka się skończyła. Lauren Oliver potrafił utrzymać zainteresowane i ciekawość czytelnika od pierwszego do ostatniego słowa. Ostatni rozdział jest bardzo dramatyczny, dynamiczny i urywa się nieoczekiwanie i pozostawił we mnie ogromny niedosyt i pragnienie przeczytania kolejnego tomu. Ale zaraz, zaraz. Przecież "Pandemonium" ma dopiero swoją premierę a więc na dokończenie tej fascynującej historii i wielki finał będę musiała jeszcze trochę poczekać...

Chciałabym jeszcze powiedzieć kilka słów o okładce. W pierwszej chwili nie spodobała mi się. Wydawała mi się chaotyczna i zbyt bogata. Dopiero kiedy padł na nią promień słońca, odkryła się przede mną prawda. Na okładce są ukryte hasła: "poczuj", "kochaj", "walcz"  co dodało jej znaczenia i ujawniło swój przekaz.  Całość zaczęła ze sobą harmonijnie współpracować.

Trylogia Delirium jest promowana jako Teen Romance ale moim zdaniem to zbyt skromna klasyfikacja dla tych książek. Miłość jest przecież tematem uniwersalnym i ponadczasowym i sięgają po niego różni ludzie, nie tylko nastolatkowie. Książka ma szansę spodobać się wielu osobom i jako przykład podaję siebie :)

Cytaty z książki:

1. "Jeśli zajdzie taka potrzeba, po prostu powiększy się więzienia i poupycha tam uszkodzone jednostki, by nie drażniły swym widokiem reszty społeczeństwa."
2. "To właśnie robi z nami Głusza, do tego nas redukuje: głodujemy, umieramy, owijamy naszych przyjaciół w stare, podarte prześcieradła, żeby potem spalić ich pod gołym niebem."
3. "Głoszą poszanowanie bliźniego i solidarność międzyludzką, ale w ich domach i sercach królują nienawiść i agresja."

Lauren Oliver "Pandemonium", Otwarte 2012, ISBN: 978-83-7515-222-7  premiera: 3 październik 2012

5+/6

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję panu Oskarowi :)