Nienawiść, Michał Zygmunt

Oglądając telewizję, słuchając radia można wywnioskować, że współczesnym człowiekiem rządzi nienawiść, agresja, frustracje, nietolerancja, rasizm, homofobia. Taki pozostawiamy ślad i w ten sposób będą postrzegały nas kolejne pokolenia. Czy tego właśnie chcemy? Czy książka Michała Zygmunta ma być znakiem ostrzegawczym, przestrogą, czy jest jedynie zapisem teraźniejszych wydarzeń bez dorabiania górnolotnych ideologii?
Myślę, że to zależy od czytelnika, który sięgnie po "Nienawiść". Dla mnie jest wykrzyknikiem, słowem STOP, nie tędy prowadzi droga. Dla kogoś innego może być spójną, przyjemną i niezobowiązującą rozrywką. Czym będzie dla Ciebie?

2048 rok. Warszawa przyszłości. Technologia, medycyna, nauka rozwinęła się w zastraszającym tempie. Uczucia i emocje są nieprzydatne w świecie, którym rządzi zmechanizowany system świadomości, postrzegania, rozumienia. Tylko emeryci, tak jak i współcześnie, pozostali daleko w tyle, nikomu nie potrzebni, zbędni w życiu zawodowym i prywatnym. Właśnie taki starik stał się ofiarą brutalnego morderstwa. Na miejscu zbrodni śledczy Przester i Kronos odnajdują pamiętniki z początku XXI wieku, z których zieje czysta nienawiść.

Świat przyszłości bardzo fajnie przedstawiony. Nie ma w nich sztuczności, śmieszności, ale rysuje obraz całkiem możliwy do zaistnienia. Żona i dzieci z przydziału, pozbawienie ludzkości emocji, które mogą wpływać na ocenę i działanie jednostki, obrócenie rankingu możności narodów- to wcale nie jest takie głupie i taka może okazać się przyszłość, którą już teraz krok po kroku tworzymy, nie zdając sobie z tego sprawy. I nie zastanawiając się, że pozornie nieistotne szczegóły mogą mieć ogromną wartość dla następnych pokoleń.

Z kolei zapisy z pamiętnika, które przypadają na nasze, teraźniejsze czasy to symetryczne odzwierciedlenie tego, co obserwujemy w każdej sekundzie, minucie, godzinie. Polityczne zakusy, międzynarodowe intrygi, podżeganie do konfliktów, nienawiść, fanatyzm religijny, nietolerancja, rasizm, homofobia.

"Każda epoka ma swój kodeks etyczny (...) Ostateczny kształt przybiera przez dziesięciolecia wykuwany przez nieubłagane prawa społecznego rozwoju. Oni żyli w czasie niedojrzałości. Złudnych nadziei, całkowitej płynności socjoekonomicznej i etycznej."

Obie części powieści: przyszłość i przeszłość płynnie na siebie nachodzą, ale i zachowują własną odmienność, suwerenność. Jedna opisana zimno, przejrzyście, czysto, dość lakonicznie, druga pisana językiem nienawiści, pełna emocji,pęczniejąca, nabrzmiewająca, brudna od wulgaryzmów, cynizmu, pogardy dla życia i dla ludzi.

"Nienawiść" jest krótką ale intensywną podróżą między czasami, między różnymi typami osobowościowymi, między prawdą a iluzją. Jej lektura pozostawia z kumulującymi się myślami i pytaniami bez jednoznacznej odpowiedzi.







Michał Zygmunt "Nienawiść", Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2014

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję Pani Agacie reprezentującą wydawnictwo Krytyki Politycznej :)))) Dziękuję za okazane zaufanie :)