Nie jestem jakąś wielką entuzjastką opowiadań, mimo to czytuję je od czasu do czasu. Wybieram tylko takie, które wyjątkowo mnie zaintrygują, zaskoczą formą lub są zapowiedzią jakiegoś literackiego eksperymentu. "Mężczyzna w zielonych spodniach" do takich właśnie należy. Dodatkowo zainteresowała Nieformalna Grupa Literacka "Piórnice", do której należą autorki opowiadań w antologii.
Eksperyment zaczyna ogłoszenie takiej treści:
"Ktokolwiek zna mężczyznę, który błąkał się w okolicy od piątku XX.XX.XXXX, proszony jest o kontakt z najbliższą placówką policji lub o informację pod numerem XXX XXX XXX.
Mężczyzna lat 40- 45, średnia budowa ciała, ciemne włosy, szare oczy.
Ubrany w czarną wełnianą kurtkę i zielone spodnie.
Jego zachowanie może zwracać uwagę. Mężczyzna mówi do siebie, porusza się niespójnie. Jest lekko ranny w głowę."
Czytając takie ogłoszenie można zadać sobie mnóstwo pytań np.: co to jest za człowiek, co mu się stało, dlaczego zaginął i jest poszukiwany, kto go szuka i czy go znajdzie. Ile ludzi, tyle historii, każda inna i tak samo realna. I zapewne tym tropem chciały podążyć krakowskie Piórnice i zaproszony do współpracy pisarz- astronom.
Każde opowiadanie przedstawia inny, fikcyjny los mężczyzny w zielonych spodniach. To co go spotyka w kolejnych odsłonach projektu jest albo przewidywalne, albo zaskakujące, albo zabawne lub jest zwykłym zbiegiem okoliczności, przewrotnością losu lub śmiałym wykroczeniem poza ramy realnego świata. Autorzy w różnym stopniu odpowiadają na pytania, które cisną się na usta ciekawemu czytelnikowi i jedynie wyobraźnia jest granicą w kreacji każdej opowieści. Wyjaśnienie, konkluzje, wnioski otrzymujemy albo logiczne, wprost, podane na tacy bądź sami musimy wytężyć umysł by rozszyfrować kwieciste metafory i zrozumieć co przydarzyło się temu tajemniczemu mężczyźnie.
Nie wszystkie opowiadania są tak samo interesujące. Jedne są bardziej wciągające, inne mniej a jeszcze inne zakręcone tak, że chyba tylko ich autor wie, o co w tym wszystkim chodzi.
Najciekawsze moim zdaniem jest opowiadanie "Końcówka" autorstwa Ewy A. Frankowskiej. Jest w nim tajemnica, zdezorientowanie, nuta fantasy i katastroficzna wizja świata, do której zbliżamy się coraz bliżej swoim egocentrycznym i bezkrytycznym zachowaniem.
"Mężczyzna w zielonych spodniach" to ciekawy eksperyment i doświadczenie. Dzięki tym ośmiu mini opowieściom możemy zauważyć jak inne jest postrzeganie świata przez różnych ludzi. Niby widzą to samo a zupełnie inaczej interpretują fakty. Przez pryzmat własnych doświadczeń dobudowują własne cegiełki do istniejącego muru i to jest fantastyczne i inspirujące.
Ewa A. Frankowska, Ewa Jędrych, Melania Kapelusz, Piotr Karbowniczek, Justyna Michałowska, Marlena Pecyna, Ewa Szawul, Grażyna Wojcieszko "Mężczyzna w zielonych spodniach", Czerwona Papuga, Warszawa 2014
Za możliwość przeczytania antologii dziękuję Pani Ewie reprezentującej wydawnictwo Czerwona Papuga :))) Dziękuję za okazane zaufanie :)
przez
Blokotka
Opowiadania są mi nie obce, reportaże również, dlatego książka wydaje mi się ciekawa, no może oprócz tej okładki... hmmm :) Sądzę, że przypadłaby mi do gustu.
OdpowiedzUsuńZa opowiadaniami nie przepadam, ale muszę przyznać, że mnie zaciekawiłaś tym zbiorem ;)
OdpowiedzUsuńJa na razie mam dość opowiadań. Wolę teraz poczytać jakąś grubszą prozę.
OdpowiedzUsuńInteresująca pozycja, choć ja również po opowiadania zbyt często nie sięgam. Uderzyło mnie jednak "niespójne poruszanie" - co to znaczy, poruszać się niespójnie? Można poruszać się niespokojnie, zachowanie (w przypadku psychopatologii) może być niespójne, ale poruszanie? :D Któryś z autorów na naprawdę bujną fantazję.
OdpowiedzUsuńMnie książka przypadła do gustu. Nie wszystkie opowiadania trafiły w moje gusta, ale mam swoich ulubieńców. Co do "niespójnego poruszania" też mnie to zastanowiło. Odbieram to po prostu jako trudność w chodzeniu. Nie wiem może chodziło o chwianie się, zaburzenie równowagi?
UsuńTeż tak odebrałam te słowo :)
UsuńRzadko czytam opowiadania, ale te wydają się interesujące, może się skuszę:)
OdpowiedzUsuńJakiś czas temu na innym blogu zetknęłam się po raz pierwszy z tą pozycją. Już wtedy mnie zaintrygowała...
OdpowiedzUsuńNie przepadam za opowiadaniami, więc sobie daruję.
OdpowiedzUsuńJak nie przepadam za krótkimi formami, to ten tytuł, przedstawiający odmienne wizje dalszych losów mężczyzny, widziane z perspektywy różnych osób, bardzo mi przypadł do gustu.:)))
OdpowiedzUsuńZaciekawiło mnie to, ale opowiadania to raczej nie mój teren ;)
OdpowiedzUsuń