Miłość wystawiona na ciężką próbę

"I ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że cię nie opuszczę aż do śmierci." Tak brzmi przysięga małżeńska w polskim Kościele. Jednak z literatury i kina jest nam znana zupełnie inna formułka: "Czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i złej doli, aż do końca życia?"
Jak słowa wypowiadane w chwili wielkiego uniesienia i w rozkwicie uczucia mają się do rzeczywistych, realnych problemów jakie niesie za sobą życie? Czy po wielu latach często niełatwych dialogów, kompromisów miłość jest w stanie przetrwać każdą burzę?

Mel Taylor ma kochającego męża Adama, słodką córeczkę Mayę, piękny dom i pracę, w której się spełnia. Nic więcej do szczęścia jej nie potrzeba. Jednak kobieta żyje w ciągłym strachu przed utratą wszystkiego co do tej pory osiągnęła. Wierzy, że każdy ma swoja porcję kłopotów do przeżycia, a ona jest przecież taka szczęśliwa...
Kobieca intuicja jej nie myli... W przededniu dziesiątej rocznicy ślubu Adam ulega wypadkowi. Trafia do szpitala z rozległym urazem mózgu, jest nieprzytomny. Potrzebna jest natychmiastowa interwencja neurochirurga.  Po operacji mężczyzna pozostaje w śpiączce, a rokowania nie są pomyślne. Lekarze dają mu minimalne szanse na wybudzenie.
Po uzgodnieniu z lekarzami, Mel zabiera męża do domu by tam się nim opiekować i pielęgnować go.
Ta sytuacja niestety źle wpływa na rozwój Mayi. Mel staje przed trudnym wyborem. Komu jest bardziej potrzebna: bezwładnemu mężczyźnie czy małemu, bezbronnemu dziecku?

Mel jest zwykłą trzudziestotrzylatką, której nie obce są porażki i sukcesy, rozterki, śmiech, płacz, niepewność, miłość. Łatwiej jest jej przejść przez niepowodzenia gdyż ma przy sobie mężczyznę, któremu bezgranicznie ufa i na którego może liczyć w każdej sytuacji. Są małżeństwem od dziesięciu lat ale parą stali się już jako nastolatkowie. Od tamtej pory wszystko wokół nich się zmieniło ale nie uczucie, które ich połączyło. Miłość jest ich konstans, ostoją, jedyną pewną wśród niepewności. Irytującą Adama wadą Mel jest jej silna wiara w to, że kiedyś przyjdzie im rozliczyć się ze swojego szczęścia.
Adam jest mężczyzną idealnym ale nie nierzeczywistym. To ucieleśnienie faceta, o którym marzy każda kobieta. Opiekuńczy, czuły, obowiązkowy, przedkłada swoje dobro nad dobro innych, potrafi zaskoczyć, umie zaopiekować się swoją córeczką, potrafi ciekawie rozmawiać ale i pomilczeć przy nim jest niezwykle miło.
Maya to cudowna dziewczynka pełna życia, wigoru, rozgadana, rozemocjonowana, milusińska... i długo można wymieniać :)
Ogromnie polubiłam całą rodzinkę Taylor i mocno zaangażowałam się w ich życie. Bardzo przeżyłam wypadek Adama i dzieliłam emocje jego rodziny oraz towarzyszyłam im na każdym etapie w tym trudnym czasie. Choć dobrze wiedziałam, że to fikcja literacka, to Linda Green tak opisała i skonstruowała swoją opowieść, że nie mogłam nie wejść w nią całą sobą.

Narracja powieści jest naprzemienna. Wydarzenia poznajemy z perspektywy głównych bohaterów. Zatem mamy spojrzenie kobiety i mężczyzny, które pięknie ze sobą współgrają i dopełniają się. Linda Green pokusiła się również na dwojakość narracji nawet w obliczu śpiączki Adama. Jednak w posłowiu uprzedza, że to co chcemy uznać za słowa Adama nie koniecznie nimi są. To jak odbierzemy te rozdziały zależy od naszej wrażliwości, wyboru i wiary.

"I wtedy to się stało" dotyka trudnej tematyki jakimi są: ciężka, długotrwała choroba bliskiej osoby, zaufanie do lekarzy i opieki medycznej, poświęcenie drugiemu człowiekowi, rezygnacja z części swojego życia, salomonowe wybory między złym i gorszym.
Dzięki Mel i Adamowi poznajemy, oswajamy śpiączkę i uczymy się, że warto ufać swojej intuicji nawet wtedy, a zwłaszcza wtedy gdy wszyscy przestają wierzyć, starać się.

Autorka przyznaje, że inspiracją do książki były prawdziwe dramaty rodzin, które poznała zbierając materiały do swojego reportażu, w tym historia Jean- Dominique Bauby' ego zawarta w książce "Motyl i skafander" (którą czytałam i polecam pamięci). Poruszenie czułością, miłością i oddaniem w opiece nad chorymi wymusiły niejako, wyklarowały postacie jakimi stali się Mel i Adam. To co los dla nich przygotował było okrutne, bolesne, traumatyczne, ale to z jakim efektem przetrwali ten czas budzi nadzieję, że miłość rzeczywiście może przenosić góry.

Wizualnie powieść Lindy Green idealnie wpisuje się w lekki, bezpretensjonalny klimat serii Leniwa Niedziela. Treść z kolei zaskakuje świetnie napisaną i głęboko przemyślaną historią o miłości wystawionej na ciężką próbę. "I wtedy to się stało" z oczekiwanej łatwej rozrywki przemieniła się w opowieść, która długo pozostanie w moim sercu ku pokrzepieniu, ku pamięci, ku wierze i nadziei.





Linda Green "I wtedy to się stało", tł. Wojciech Nerkowski, Świat Książki, Warszawa 2014



Tę piękną książkę o miłości na długo zapamiętam dzięki Pani Katarzynie reprezentującej wydawnictwo Świat Książki :)))) Dziękuję za okazane zaufanie :)